Dit keer is Minke Tromp te gast in de herbergstudio. Zij is filosoof, ondernemer met het Bureau voor Toegepaste Filosofie en heeft een eigen podcast ‘Wat is wijsheid?’. In haar werk pendelt ze voortdurend op en neer tussen wijsheid en impact. Haar ideaal is het ontstijgen van de succesparadox.
Met muziek van Michael Kiwanuka (‘Home again’), Emeli Sandé (‘Read all about it’) en Soul II Soul (‘Belly intro’) reizen we door haar levensverhaal. Beginnend bij hoe ze als klein meisje op het aanrecht zat naast haar moeder en de magnetron. Hoe ze zich al jong een toeschouwend buitenbeentje voelde. Het leven niet zo goed snappen, maar dan toch in het leven stappen. En hoe ze verliefd werd op de filosofie en leerde om op een ‘wijze’ manier impact te maken. Met ook poëzie van Toon Tellegen en Wislawa Szymborska in ons gesprek, want gedichten openen een ruimte om te reflecteren.
Dit keer is Rob Marrevee te gast in de herbergstudio. Hij is schrijver, coach en trainer. Met als rode draad in zijn werk: moedig leiderschap. Hij heeft ook ooit moedig ouderschap getoond door samen met zijn vrouw twee broertjes uit Ethiopië te adopteren. Over de keerzijde van het zogenaamde adoptiesprookje heeft hij de theatervoorstelling ‘Vaderland’ gemaakt – gebaseerd op het gelijknamige boek – en daarmee toert hij nu door het land. En zijn voorstelling krijgt prachtige recensies.
Muziek is hierbij een tijdmachine. We reizen samen door de tijd met behulp van de volgende nummers: ‘My way’ van Herman Brood als ode aan zijn eigenwijze vader, het clublied van Liverpool over arbeidersmentaliteit en hoe saamhorigheid geborgenheid geeft, en tenslotte ‘Angst is mar veur eben, spiet is veur alteid’ van Daniël Lohues over moedig leiderschap en je kwetsbaarheid laten zien.
Dit keer is Marieke Liebrecht te gast. Zij is pedagoog en werkte bij Fontys Hogeschool. Ze is zestien jaar getrouwd met Maarten , moeder van dochter Hannah, zus van Stefanie en heeft al twee burn-outs achter de rug. Nu is de tijd rijp om weer in het zonlicht te gaan staan en haar levensverhaal te delen. Waarin ze een kind is van gescheiden ouders en haar moeder kampte met psychologische problemen.
In ons gesprek staan we stil bij welk effect dit op haar heeft gehad en hoe ze nu ook deze kant van haar leven wil delen met de buitenwereld. Hoe spannend en ongemakkelijk dit ook is. Vandaar het thema: Met volle angst vooruit!
Muziek is dan een hulpbron om het levensverhaal te vertellen. We beginnen met ‘Hey mam’ van Miss Montreal als ode aan haar moeder die in 2020 is overleden en het in de schoenen staan van je ouders. Vervolgens ‘It’s a new day’ van Anouk om je hart weer open te stellen en ‘climbing the staircase’. En tenslotte ‘Empire state of mind’ van Alicia Keys en dat alles mogelijk is, en ‘big lights will inspire you’.
Dit keer is Gyuri Vergouw te gast. Hij is organisatieadviseur, coach, toezichthouder en auteur van vele boeken en hij kreeg (inter)nationale faam als Dr. Penalty, omdat hij – tegen de heersende opvattingen van de voetballerij in – bewees dat je wél degelijk op penalty’s kunt trainen en dat het geen lotterij is.
Zijn laatste boek is een roman getiteld ‘Het labyrint van de ziel’ waarin het hoofdpersonage Jason een innerlijke reis doormaakt. ‘The cave that we fear to enter holds the treasure that we seek.’
Omdat Gyuri altijd managementboeken schrijft was het zo verrassend dat hij een roman uitbracht. Dat trok mijn aandacht en vormde de aanleiding om hem uit te nodigen voor een persoonlijk gesprek over zijn reis door het leven.
We beginnen in zijn jonge jaren met daarbij het nummer ‘Heroes’ van David Bowie over zijn gezin van herkomst, de dolende protagonist en jezelf steeds opnieuw uitvinden. Vervolgens ‘My silver lining’ van First Aid Kit over ‘I won’t take the easy road’ en ‘I hear a voice calling’. En tenslotte ‘Savoir aimer’ van Florent Pagny over het weten te glimlachen en lief te hebben.
‘Het leven heeft misschien geen zin, maar ik heb wel zin om te leven.’
Dit keer is Joeri Kabalt te gast. Zij is veranderaar, onderzoeker en verbonden aan Kessels & Smit The Learning Company. Daarnaast is zij ook auteur. En het boek ‘Verhalen veranderen’ – dat zij samen met collega’s schreef – vormt de aanleiding voor onze ontmoeting in de herberg.
Ons gesprek gaat over op verhaal komen. De vraag staat centraal: hoe kun je de as van de feniks als een goudmijn zien? We staan stil staan bij haar passie voor de magische kracht van verhalen. En hoe in haar jonge jaren de fantasie haar metgezel was. We verkennen ook ‘the danger of a single story’ en hoe belangrijk het is om meerstemmigheid te blijven organiseren. Bovenal is onze ontmoeting een ode aan verwonderend kijken en verhalen die je in beweging brengen.
Aan de hand van muzieknummers – zoals The Beatles met ‘I’ve got a feeling’, Amy Winehouse met ‘Stranger than me’ en Ignacio Maria Gomez met ‘Il niño’ – reizen we door het levensverhaal van Joeri en hoe zij al verwonderend als een kind door het leven zingt. Daarom is het niet meer dan toepasselijk dat ons gesprek afsluit met door haar zelf gezongen Spaanse muziek. En haar terugbrengt naar een tweede thuis, een plek van magie in de natuur.
Dit keer is Frank Schaper te gast. Hij is werkzaam als trainer, personal coach, adviseur en auteur van verschillende boeken. Vooral het boek ‘Hoe je een geboren leider wordt’ staat centraal in ons gesprek. We delen namelijk een liefde voor striphalen. En in zijn boek staat hij stil bij rolmodellen. Niet alleen levende, maar ook fictieve rolmodellen zoals Kuifje of Koning Arthur. Met rolmodellen identificeer je, maar ze zijn ook een stap verder wat een soort verlangen in je aanwakkert om in hun voetsporen te stappen.
Aan de hand van muzieknummers – zoals The Doors met ‘Love her madly’, Triggerfinger met ‘I follow rivers’, Mary J. Blige en U2 met ‘One’, en Madonne met ‘Into the Groove’ – reizen we door het leven van Frank en de rolmodellen die hem voor zijn gegaan. Dromen die uitgestorven zijn en (klein)kinderen die tot rolmodel worden. Zoals Frank het zelf zegt het is een levenslang ‘onbewustwordingsproces’ om je eigen collectie rolmodellen tegen het licht te houden en weer nieuwe te vinden.
Dit keer is Klaartje van Gasteren te gast. Zij is verbonden aan De School voor Transitie. En onlangs kwam het boek uit ‘Het ambacht van de secure base coach’ dat zij samen schreef met haar collega’s.
We zijn uiteraard in gesprek over dit handboek om op ambachtelijke wijze aan de slag te gaan als secure base coach. Een vak van hulpverlener tot hoopverlener.
En wat is het belang van een secure base? Om te leren bij verandering heb je verbinding nodig met secure bases: inspirerende bronnen bij wie of waardoor je je welkom voelt.
Het boek nodigt uit om stil te staan bij de wortels van je (bege)leiderschap en (un)secure bases. In dit gesprek staan we daarom ook stil bij de wortels van Klaartje. Wie zijn haar voorgegaan in hoe ze verbinding maakt? Wat zijn belangrijke bronnen waaruit ze put? En waarom voelt zij zich ‘geroepen’ om het werk te doen wat ze doet?
Met muzikale intermezzo’s van Guus Meeuwis met ‘Brabant’ waar haar roots liggen, Elke Vierwijzer met ‘Lijnen’ en hoe je in de relatie met anderen tot leven komt, en Joop Beving met ‘The Gift’ en hoe pianomuziek haar ontroert.
Dit keer is Hans Wopereis te gast. Hij is een begeleider van mens en organisatie bij ontwikkelvragen en auteur van de boeken ‘Bezieling werkt’ en ‘Het licht en de korenmaat’.
Het is dit keer geen gesprek waarin het levensverhaal van de gast centraal staat, maar een gedeelde liefde voor oude verhalen, ons vak, schrijven en muziek.
In het licht van Advent komen we samen in de herberg om in gesprek te gaan over een thema dat ons nauw aan het hart ligt. Gastvrij de vreemdeling welkom heten.
De vreemdeling buiten, maar ook de vreemdeling binnen in onszelf. We gebruiken hiervoor het bijbelverhaal over de aartsvader Abraham en welke lessen dit verhaal ons aanreikt over gastvrijheid.
Helemaal in een Adventtijd waarin tegen de achtergrond van donkere dagen de komst van het nieuwe licht wordt verwelkomd. We raken vragen aan als: Welk thuisland heb je te verlaten? Hoe luister je naar de stem van de God in jou? Hoe word je verleid om naar Sodom te blijven omkijken en tot zoutpilaar te verworden? Wat is de gift van het gif in ons leven?
Tijdens ons gesprek kun je luisteren naar poëzie van Rumi en muzikale intermezzo’s van Stef Bos met ‘Welkom’, Mike Scott met ‘Bring ‘em all in’ en Moby met ‘God moving over the face of the waters’.
Dit is de laatste Outcast van dit jaar. Fijne Feestdagen vast en veel plezier met luisteren!
Dit keer is Joke Hoekstra te gast. Ze is werkzaam als directeur bij het Nederlandse Rode Kruis. We zijn uiteraard in gesprek over waar het Rode Kruis voor staat en het belang om taal te vinden waar je neutraliteit mee uitstraalt. Hoe zeg je bijvoorbeeld “niet schieten” in 350 talen?
Maar we staan vooral stil bij het eigen levensverhaal aan de hand van de door Joke gekozen muzieknummers. Deze vormen het geraamte van ons gesprek. Diggy Dex met ‘Dragen’ over dat je niet alles zelf hoeft te dragen en jezelf ontmoeten door anderen te begroeten. De troostende werking van klassieke muziek met componist Johann Pachelbel en de Stuttgart Chamber Orchestra en ‘Canon in Gigue in D major’. En tenslotte The Wiz met ‘A brand new day’ over je tijd niet verkwanselen en de dag kaalplukken.
Dit keer is Co Woudsma te gast. Hij is dichter en publiceerde verschillende bundels. Zijn laatste dichtbundel ‘Zolang de stad maar vrolijk is’ is net verschenen.
Met Co heb ik een bijzondere band. Mijn moeder maakte vijfentwintig jaar lang schoon bij dé familie Woudsma. Er groeide een warme vriendschap tussen mijn moeder en hen. Zij voelde zich daar gezien in al haar oneffenheid.
En hun volwassen zoon Co woonde nog altijd bij zijn ouders thuis. Ik was in mijn tienerjaren – en nog steeds trouwens – groot fan van de strip Prins Valiant. En mijn moeder ontdekte indertijd dat Co de hele reeks in de boekenkast had staan. Elke week kreeg ik zodoende een leenexemplaar mee en als ik daar netjes mee omging, kreeg ik de week erop een nieuw exemplaar. Zo ontstond een jarenlange uitwisseling en later ook de kennismaking met zijn poëzie.
Deze Outcast is opgenomen in het geboortehuis van Co waar hij na het overlijden van zijn ouders nu alleen woont. Hij is in alles een ‘outcast’. Iemand die buiten de gebaande paden valt en omschrijft wat hem in de wereld opvalt. Hij gaat niet op in die wereld maar kijkt toe. Alhoewel er wellicht in hem een verlangen schuilt om in die wereld te willen opgaan.
Hij leest natuurlijk gedichten voor. En je kunt luisteren naar muziek van Les Rita Mitsouko (‘Le petit train’) en Josquin des Prez (‘Nimphes, nappés’). En Co laat als slotakkoord ook zijn eigen zangstem horen.
We use cookies to enhance your experience while using our website. If you are using our Services via a browser you can restrict, block or remove cookies through your web browser settings. We also use content and scripts from third parties that may use tracking technologies. You can selectively provide your consent below to allow such third party embeds. For complete information about the cookies we use, data we collect and how we process them, please check our Privacy Policy
